Enkele kilo's lichter

12/4 Van Montmort-Lucy naar Talus-Saint-Prix, 18 km.
Gisteren konden we aanschuiven bij mensen die hun huis nog aan het verbouwen waren. De muren waren gestukadoord, maar daar hield het ook mee op. Behulpzame mensen die ons 's ochtends met de auto via de bakker en de bank naar de route brachten. Met 17 graden en een zonnetje achter de wolken was het mooi wandelweer.
Vandaag een korte afstand omdat onze voeten dat nodig hadden en het treft dat kennissen uit Blerick willen langskomen om bij te praten.
We overnachten in een 12e eeuws klooster, dat 2 km uit de route blijkt te liggen. Het klooster is deels museum, deels heringericht en in gebruik door 2 gezinnen.
Rond 18 uur komen Alphons en Jacqelien uit Blerick met hun camper. Onze gastheer, die de burgemeester bleek te zijn, had al gezegd: Jullie vrienden zijn mijn vrienden en zij konden hun camper, die net door de kloostertuin poort ging, binnen de muren stallen.
Om half zeven krijgen we de beloofde rondleing met ons vieren door het museum- en ons woongedeelte. Geweldig waar we nu weer terecht zijn gekomen. Hij vertelt vol enthousiasme over het oude klooster, de positie van de abt en de monniken, de godsdienst oorlogen en over de Duitsers die hier gezten hebben in de laatste oorlog en waarvan de namen nog op de deuren staan.
Even later zitten we achter de pastis en het bier en dat merk je wel als je nog niets gegeten hebt. Tegen half negen gaan we aan tafel in de camper met het eten dat we beiden bij ons hadden. Uit Jans rugzak gaat 2,3 kg mee met de camper richting NL en uit Hermiens rugzak 1 kg.
Alphons bleek Harrie en Nancy goed te kennen. Hij heeft 10 jaar de reanimatie lessen bij Océ voor de EHBO-ers verzorgd. En daar kom je in Frankrijk achter.

13/4 Van Talus-Saint-Prix naar Vindey, 24 km.
De burgemeester weet een mooie weg door de moerassen en dat scheelt ons 4 km asfalt en een klein uur lopen. Hij loopt zelfs even mee in de vieskou [- 4 graden vannacht] om ons het goede spoor te zetten. We wandelen door afwisselende natuur, bossen, een moeras van 16 bij 8 km, boomgaarden in volle bloei, wijngaarden met ontspruitende takken en gele lijnzaad velden.
In Sezanne wijken we van de route af om inkopen te doen, op een terrasje te zitten, de kerk te bekijken en een stempel te halen op de credencial. Bijna hadden we de reanimatie cursus in de praktijk kunnen brengen toen een andere bezoeker plots onderuit ging. Hij kwam weer bij kennis en werd met de ambulance afgevoerd. Om half vijf zijn we in Vindey waar we al gauw met onze gastheer en zijn vrouw de route van morgen doornemen op moeilijke Franse woorden. Gerard, daar had jij tijdens jouw fietstocht zeker geen last van. Al converserend wordt onze Franse woordenschat elke dag weer meer op peil gebracht.

Groet'n Herjan